De Soulsculptures van Frank Vanhooren verbeelden de confrontatie van menselijkheid met de harde wereld waarin wij leven. Zijn inspiratie haalt hij uit zijn interesse voor meditatie en oosterse filosofie, waarbij het bewustzijn van het innerlijke en de gevoelswereld zeer belangrijk zijn. Zijn figuren vertonen een expressie waaruit emotionaliteit en berusting spreken. Het ultieme doel van Frank is het publiek emotioneel raken.
Als jongvolwassene stortte Frank Vanhooren (Nieuwpoort, 1963) zich op beeldhouwen. Hoe harder de materie, hoe meer voldoening hij had. De link naar het innerlijke werd verstopt in een lijnenspel. “Maar ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik niet mezelf kon zijn in deze techniek. Daarom begon ik te experimenteren met klei. Zo doende voelde ik opnieuw de voldoening die ik verloren was.”
Deze experimenten brachten Frank tot wat 20 jaar later zijn handtekening zou worden: Soulsculptures. “Op basis van oude menselijke vormen leg ik de zielsuitdrukking van de mens vast in klei. Met oude menselijke vormen bedoel ik dat de figuren amorf zijn, niet vormeloos, maar ook niet klassiek van vorm. De vormen die ik gebruik lijken op mensen, maar het is niet de bedoeling mensen te portretteren. Door de oren en neus groter te maken, lijken de gezichten ouder, meer geleefd.”
De warmte en de plooibaarheid van klei bieden hem de kans om het innerlijke vast te leggen in deze antropomorfe vormen. De op een lichaam lijkende sokkels zijn robuust, de figuren lijken mannelijk omdat ze grof gebouwd zijn. Soms presenteert Frank Vanhooren zijn sculpturen in interactie met elkaar in installaties van 60 tot wel 100 Soulsculptures. Het inkleuren laat hij over aan het natuurlijke proces daarvan bij de stooktechniek ‘pitfire’.
De sculpturen ontstaan uit de observatie van de gelaatsexpressie van mensen, zonder dat zij het weten. “Ik maak geen foto’s maar onthoud de expressie. Mijn focus ligt vooral op de stand en spierspanning van de ogen en mond. Het eindresultaat is een portret van het gemoed, zonder de fysieke eigenschappen van het model. Ik zie mezelf als een ‘soulcatcher’, steeds op zoek in mijn omgeving naar nieuw materiaal. Wanneer een expressie me getriggerd heeft, laat ze me ook niet meer los tot ze in klei vastligt.”
